«به همین سادگی» بیاد آر! سال زلال یقین و یگانگی را به یاد آر، سال انسان و آینه را، سالی که عاشقان سرشار به جستجوی تفسیر تازه «دوست داشتن» از غزل غمزه چشمهایت مدد جستند....
آه در باغ بی درختی ما این تبر را به جای گل که نشاند؟ چه تبر، اژدهایی از دوزخ که به هر سو دوید و ریشه دواند. بشنو از من که این سترون شوم تا ابد بی بهار خواهد ماند هیچ گل از برش نخواهد رست هیچ بلبل بر او نخواهد خواند.