۸.۳.۸۷

دعای خیر!

هرچه ما هی «دل ای دل...» می کنیم تمام ترم این شب امتحان یا سه روز مانده به امتحان یا نه، همین چهار ساعت دیگر امتحان؛ نفسمان می برد. شفاهی و کتبی هم ندارد اصلا این کلمه مسموممان شده! حالا هم که این جناب استاد رعایت موی سفیدمان نمی کند و قرار است شفاها امتحان فرمایند. ما که از سنوات راهنمایی به بعد در مقابل کلاس درس جواب نداده ایم پاک زهره مان آب شده، نمی دانیم چهار ساعت دیگر چه دسته گلی بر سرمان خواهیم زد! به دعای خیر شما محتاج!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر