۲۷.۹.۹۲

تصور بفرمایید (۴۶)


دانشجوی عزیز ساعت ۲-۱۲به آزمایشگاه نیامده. ده دقیقه بعد از کلاس تصادفی در آسانسور با بنده روبرو شده. بعد از کمی سرخ و ارغوانی شدن چهره، می فرمایند که «چون دیشب تا صبح در حال نوشتن گزارش آزمایشگاهش بوده ، صبح از صدای زنگ ساعتش بیدار نشده و خواب مانده است.» می پرسند که حالا آزمایش از دست رفته را چطور جبران کنند. جناب بنده:«کلاس بعدی نیم ساعت دیگر شروع می شود. می توانی در آن شرکت کنی». مِن مِن کُنان می فرمایند که« نه! گزارشم حاضر نیست. نمی شود یک روز دیگر بیایم؟!» جناب بنده:«آهان همان گزارشی که تا صبح داشتی می نوشتی؟!»

هیچ نظری موجود نیست: