۲۷.۳.۹۵

یادت باشد


سرکارخانم،  نویسنده نازنین، جناب بنده،  وقتی شادمانیت را به تأیید و خوشایند دیگران  منوط می کنی؛ همیشه یا چشم انتظاری یا ناامید.

هیچ نظری موجود نیست: